مـهـم تـریـن صـفـات پـاسـداران بـرجـسـتـه انـقـلاب اسـلامـى کـه امـروزه قابل الگو گیرى باشد چنین است :
1-تـوحـیـد: پـاسداران برجسته انقلاب اسلامى توحید را با تمام وجود حس کرده بودند. آنـان خدا را در همه حال حاضر و ناظر مى دیدند. کارهاى خود را خالص براى او انجام مى دادند و براى کسب رضاى او سخت مى کوشیدند.
2=ایـمـان انقلابى : راز مهم توان بالاى آن عزیزان ، در ایمان انقلابى آنان نهفته است . آنـان به اهداف والاى انقلاب اسلامى سخت ایمان داشتند. پیروزى را باور داشتند و در این مسیر مقدس ‍ سخت مى کوشیدند.
3- مـطـالعه مستمر:پاسداران برجسته انقلاب اسلامى همواره براى افزایش سطح فکرى خود مطالعه مى کردند و از هر فرصت کوتاه بهره مى جستند تا با مطالعه کتب مهم دینى و اعتقادى ، اندیشه خود را ارتقاء بخشند.
4- ارتـبـاط بـا روحـانـیـت مـتـعـهـد: پـاسـداران بـرجـسـتـه انـقـلاب اسـلامـى چـه در دوران قـبل از پاسدارى و چه در دوران پاسدارى خود همواره با روحانیت متعهد ارتباطى دوستانه و عمیق داشته اند.
5-کـوتـاهـى آرزوهـا: آرزوهـاى مـادى پـاسـداران برجسته انقلاب اسلامى همواره کوتاه و جـزئى بـوده اسـت . آن قـدر کـوتـاه کـه گویى هیچ آرزوى دنیوى نداشته اند. مهم ترین آرزوهاى اینان ، بعد معنوى داشت . براى مثال ، دیدار امام خمینى (ره ) و کسب مرتبه شهادت در راه خدا از جمله مهم ترین آرزوهاى اینان بود.
6-تـفـریـحات سالم :پاسداران برجسته انقلاب اسلامى اغلب به صورت ناخواسته ، هـمـواره تـفـریـحـات سـالم را داشـتـه انـد. ایـنـان بـه دلیـل نـیـازهـاى جبهه ، مدام در حال سفر به نقاط مختلف کشور و یا شناسایى مناطق مختلف جنگى بوده اند که در عین انجام وظیفه ، نوعى تفریح سالم نیز به حساب مى آمد. گفت و گـو و شـوخـى هـاى دوسـتـانـه بـا سایر رزمندگان اسلام از دیگر تفریحات سالم آنان بـوده اسـت . پـیـاده روى هـاى طولانى ، موتور سوارى و رانندگى در جاده هاى خطرناک و خـاکـى در عین این که لازمه اجراى ماءموریت هاى آنان بود به منزله تفریح نیز به شمار مى رفت .
7-سخنرانى : پاسداران برجسته انقلاب اسلامى ، افکار درخشان را در ذهن خود انبار نمى کردند بلکه با سخنرانى مداوم براى نیروهاى خود، هم آنان را به لحاظ روحى درآمادگى مستمر نگه مى داشتند و هم خود نشاط روحى به دست مى آوردند.
8-پـرداخت خمس : پاسداران برجسته انقلاب اسلامى ، از نظر مادى درآمد چندانى نداشتند اما با این حال از همان اندک در آمد خود حقوق واجب مالى خویش مانند خمس را مى پرداختند و هم به نیازمندان جامعه انفاق مى کردند. برخى پا را از این هم فراتر گذاشته بودند و با حقوق خود، هدایایى تهیه مى کردند و به دیدار خانواده شهدا و عیادت جانبازان مى رفتند.
9-ساده زیستى : پاسداران برجسته انقلاب اسلامى ساده مى زیستند. بسیار شده بود که اگر لباس نویى به دست انها مى رسید آن را به نیازمندان و یا رزمندگان جوان تر از خـود مـى بخشیدند و خود همچنان لباس ساده را بر تن مى کردند. زندگى شخصى اینان بـسـیار ساده بود و عجیب این بود که همان را کافى مى دیدند و حتى در اندیشه هم آرزوى افـزایـش آن را نـداشـتـنـد و اگـر کـسـى بـانـى مى شد و تلاش مى کرد تا به زندگى شـخـصى آنان توسعه بخشد اغلب با اعتراض آنان مواجه مى شد و چه بسا آن کالاى به ظاهر اضافى را به نیازمندان مى بخشیدند.
10-عـلاقـه شـدیـد بـه هـمـکـاران : پـاسـداران برجسته انقلاب اسلامى به فرماندهان ، هـمـکـاران و نـیروهاى خود سخت علاقه داشتند. غیبت نمى کردند. تهمت نمى زدند. دروغ نمى گـفـتـنـد و اگـر مـى شـنـیدند کسى پشت سرشان چیزى گفته است برایش طلب بخشش مى کـردنـد و گاه مى شد دو رکعت نماز مى خواندند، آنگاه هم خود مى بخشیدند و هم از خدا مى خواستند او را ببخشد.
11-تواضع : در رفتار پاسداران برجسته انقلاب اسلامى با نیروها مى توانستى شاهد تواضع فراوان اینان باشى . اینان نه تنها خود را برتر از دیگران نمى دیدند بلکه با حرکاتى نظیر شستن ظروف و گاه لباس هاى رزمندگان اسلام ، نظافت سرویس هاى بـهـداشـتـى ، کـمـک در بـارگـیـرى و یـا تـخـلیـه مـهـمـات و امثال آن چنان رفتار مى کردند که رزمندگان اسلام ، عاشق اخلاق و رفتارشان مى شدند.
12-خـود را نـدیـدن : رفـتـارهـاى پاسداران برجسته انقلاب اسلامى نشان از آن داشت که اینان به عصاره دین یعنى خود را ندیدن رسیده بودند.  رحیم احدی  .